Zapachniało wiosną
na nieludzkiej ziemi,
kiedy im piasek w usta
zmęczone szeptaniem
ostatniej modlitwy,
pod ostatnim niebem
nie czekaj
nie wrócę…
piach w oczy zastygłe nadzieją,
że nie zginie pamięć
póki my…
(Piotr Syposz "Kwiecień 1940")